Ik ben met mijn verkering op reis. We gaan weer een nieuw avontuur aan. De eerste week was om te relaxen. En ik had zo mijn bedenkingen. Een week op één plek, is dat niet saai?
Het was verre van saai. Deze week was helend en verbindend voor mijzelf, voor CeesJan én voor ons samenzijn. Mijn hoofd, met alle lawaai heb ik op vakantie gestuurd. Langzaam werd het rustiger en kwam ik meer en meer in mijn lijf, mijn hart en mijn ziel. Ik zakte steeds een beetje dieper en voelde mij meer aanwezig in mijn zachte ik. Zien, horen, spreken, voelen en heel eerlijk mijn waarheid reflecteren. Weer mocht ik echt ontdekken wat nu mijn verlangens zijn en welke muurtjes er nog te slechten zijn. De helende werking van radicale eerlijkheid ervaren is intens. Ik mocht mijn hart openen voor zelfliefde, voor het kleine meisje in mij. Mijn intuïtie en gevoeligheid volgen vanuit steeds meer vertrouwen. De stilte koesteren; zo binnen, zo buiten.
En ook mijn verkering opent en ervaart steeds meer stilte in zijn hoofd, voelt nieuwe creatiekracht, bruist van nieuwe ideeën en voelt zachter. Bewust van zijn lijf, hart en ziel.
Vanuit die twee eenheden onstaat weer nieuwe ruimte in onze relatie. Lijf, hart en ziel ontmoeten elkaar op weer een diepere laag, het hoofd en ego voorbij.
Ik ben met mijn verkering op reis, al 40 jaar. En het is nog steeds niet saai. De groei in onszelf verrijkt en verdiept de gesprekken en onze relatie groeit mee.
